کفشی که بندش را خودش می‌بندد
امشب دل رسوای ما
دارد هـــوای کــــــــــــربــلا
گـویا محــــــــــــــــــــــرم آمـــــده
***
در کوچه ها در تکیه ها
بر پـــــــــا شده بزم عـــــــزا
تــــا دم گرفتــــم نـــــام تــــــو را
مـــن هم به عشقـــــت لایـــــق شـدم
بـــــا روضــــــه هایت عاشــــــــق شدم
***
در کوچـــه باغ زندگی
عشــــــــق حسیـــن بن علی
آخـــــــــر شهیـــــــــــــدم می کند
***
از قافله جا مانده ام
در کــــار دل وا مانده ام
عــــــزم شهــــــادت کرده ام
جــــــــــان ودلـــــم را از عزل
نـــــــــذر ولایــــــت کــــــــــرده ام
خدایا... 