احساسم را نمیفروشم حتی به بالاترین بها!
اما…
آنگونه که بخواهم خرج میکنم برای آنهایی که لایق هستند..

گاهے دلـــم میخواهـد …
کفش هایم را پــا بہ پــا بپوشمــ …
تا ببینم هنوز کسے /حواسش/ بہ مــن هست

ایســــــتــــاده ام …
بگـــذار ســـرنوشـــت راهـــش را بـــرود … !
مـــن ،
همیــن جا ،
کنار قـــول هـایت ،
درســــت روبــروی دوســـت داشتـــنت و در عمــــق نبـــودنت ،
محـــــکم ایــستاده ام !!

به خوابهایم ســـــرک نکش
وقتی در لحظات بیداریم حضور نداری….
خوابم را رنگــــــــــــــی میکنی
و …..
روزم را سیــــــاه،
بخت مـــــــرا پناهی جز خواب نیست
بی پناهــــــــــــم نکن!!!

باز هم مثل همیشه که تنها میشوم…

دیوار اتاق پناهم میدهد…

بی پناه که باشی قدر دیوار را میدانی…

جنگل …

فقط سوختنی نیست …

خوردنی هم هست …

من یک جنگل چوب سادگی ام را خورده ام …

قندان خانه را پر کردم از حرف هایت …

تو که میدانی …

من چای تلخ دوست ندارم …

هوس فنجانی دیگر کرده ام …

کمی بیشتر بمان …

مانند یک بهار …
مانند یک عبور …
از راه می رسی و مرا تازه می کنی …
همراه توهزار عشق از راه می رسد …
همراه تو بهار …
بردشت خشک سینه من سبز می شود …
وقتی تو می رسی …
در کوچه های خلوت و تاریک قلب مـــــــــن …
مهتاب می دمد …
وقتی تو می رسی …
ای آرزوی گم شده بغض های مـــــــــن …
من نیز با تو به عشق می رسم ….

در را پشت سرت ببند…
سوزِ نبودنت..
پاییزه دلم را میلرزاند …

قصـــه من هنــوز تمــام نشـده …
نمیـدانم چرا کــلاغــم زود به خـــانه اش رِسیــد …!!

شانه ات کو؟
دنیایم باز به هم ریخته…

دلــم زیــادی روشن است
می ترسم بسوزد.

گریه ی  آخر شب هایم …

انگار کافی نبوده …

این روز ها …

اول  صبح ها هم …

گریه می کنم …

میگن پُشت سر مسافر آب بریزی بر میگرده..

اشک که از آب زلال تره چرا مسافر من…..

بر نمی گرده…؟

بسیار نمی خواهم…

تنها کمی برای چشم به هم زدنی دستت را به من بده تا دلت را در آغوش گیرم.