خدایا…
آسمانت چه مزه ایست؟
من تا به حال فقط زمین خورده ام !

در خواب هم راحتم نمی گذاری ، بی خبر می آیی ، صدایم می کنی …
تا چشم باز میکنم ، باز نیستی !

تنهایی ام را با کسی قسمت نخواهم کرد…
یکبار قسمت کردم…
چندین برابر شد!

پیچک می شـــوم وحشـــی …!
می پیچـــم به پـــر و پای ثانیه هایت
تا حتی نتـــوانی لحظه ای ، بی مــــــن “بــــودن” را زندگی کنـــی

فــرامــوش ڪــردنـتـــ بــرایـم مـثـل آبـــ خــوردن استــ …
از همــان آبـهـایـے خــفــه ات میــکنـد …
از همان هایے ڪــه بــایــد ساعـت هـا سـرفـه ڪـنـے …
از همــان هـایـے ڪــه بـی اختیــار اشـڪــهایـت را جـاری میـڪــند.. .

فکر می کردم که تو همدردی اما…
تو هم دردی

گیرم که از حصار کوتاه دلم ساده می پری
با دیوار بلند خیالم چه می کنی ؟

سکـــوت میکنم …
بگذار حرفــــــ ها آنقدر یکدیگر را بزننــــــد!!!
تا بمیرنــــــد !!!

گیرم که باران هم آمد…
همه چیز را هم شست…
هوا هم عالی شد…
فایده اش برای من چیست؟
هوای دل من بی تو پس است

وقتی کــه نیستی
شکـــــ دارم که بیایی
وقتی هم که می آیــــی
مطمئن نیستـــــــم که میمانی
وقتی هــــم که میروی
نمیدانم که باز میگردی یا نــه…
این دو دلــــــــی ها
دو راهـــــــی ها
دوگانگـــــی ها
مرا خواهد کشت..
بیـــــــــــا…
و یا
یک بار برای همیشه نیـــــــــــا…!