شاید بتوان اخلاق انسان ها را از همان
رفتارهای دوران کودکی تشخیص داد. کودکان همیشه رفتارهای متفاوت از هم دارند
و با توجه به واکنش های آنها به محیط اطراف می توان تعیین کرد چه نوع
شخصیتی دارند.

از نظر ما کودکی که هرگز دست از
خندیدن بر نمی دارد و باعث خنده و انرژی مثبت در دیگران می شود، شخصیت
گیرا و جذابی دارد و همه جذب برخورد او می شوند.

کودکان در مقاطع زمانی مختلف
دچار خجالت می شوند اما ما به کودکی خجالتی بودن را نسبت می دهیم که همیشه
دوست دارد با افراد محدودی که اصولا پدر، مادر و خواهر و برادرانش هستند در
ارتباط باشد. این کودکان همیشه دوست دارند در آغوش یا کنار والدین خود
باشند.

این کودکان همیشه از دیگران
تاثیر می گیرند و با کوچک ترین صدای از جا می پرند و تعجب می کنند. این
کودکان از ته دل دوست دارند ثابت و بی تغییر باشند.

صفت اخلاقی این کودکان در نام
آنها مشخص است. این کودک همیشه با کنجکاوی و تعجب محیط اطراف را نظاره می
کند و بقیه چیزها را از دست می دهد. این کودکان به کمی سرگرمی، اسباب بازی
یا حواس پرتی های دیگر در جمع نیاز دارند.

کودکان خونسرد در هر موقعیت،
شرایط و پیشامدی خونسرد و بی تفاوت هستند. اگر با خود تصور می کنید: «خدایا
شکر من چه فرزند آرامی دارم»، باید بدانید یک کودک خونسرد و بی تفاوت
دارید.

این نوع کودکان همیشه سرشار از
احساسات، تمرکز و توجه هستند. شاید گاهی نگهداری و مراقبت از این کودکان
دشوار باشد اما هنگامی که بزرگ شدند، ذهن خلاق و پیچیده ای خواهند داشت و
می توانند به راحتی برای هر مشکلی راه حل مناسب بیابند.